Sprzęgło jednotarczowe jest najpowszechniejszym typem sprzęgła stosowanym w pojazdach poruszających się po drogach. Składa się ono z trzech podstawowych elementów: tarczy ciernej, zespołu dociskowego i łożyska oraz mechanizmu wyciskowego.
Tarcza sprzęgła odgrywa rolę nie tylko przenoszenia i rozłączania napędu, ale także amortyzowania gwałtownych przeciążeń podczas ruszania, lub w momencie mocnego dodawania i odejmowania gazu. Osadzona jest na wielowypuście wałka sprzęgłowego skrzyni biegów, dzięki czemu możliwe jest osiowe przemieszczanie się jej. Jest ona elementem ruchomym, a po obu jej stronach znajduje się materiał cierny(okładziny) w kształcie pierścieni. Połączenie tarczy z piastą następuje dzięki zespołowi tłumików drgań skrętnych, które łagodzą drgania wywołane zbyt gwałtownym włączeniem sprzęgła.
Zespół dociskowy zbudowany jest z oprawy oraz z tarczy dociskowej, która jest elementem ruchomym mogącym przemieszczać się osiowo względem oprawy. Pomiędzy tymi elementami usadowiona jest na pierścieniach oporowych, sprężyna dociskowa, której zadaniem jest dociśnięcie tarczy dociskowej do tarczy ciernej.
Natomiast mechanizmy wyciskowy jest elementem który steruje działaniem sprzęgła. Jego budowa opiera się na łożysku wyciskowym, widełkach wyłączających oraz tulei prowadzącej.
Zasada działania sprzęgła ciernego jednotarczowego polega na zaciśnięciu tarczy sprzęgła pomiędzy tarczą dociskową a wałem korbowym silnika. Połączenie to wywarte jest przez sprężyny umieszczone w zespole dociskowym. Cały proces wywierany jest przez kierowce który naciska lub puszcza pedał sprzęgła.