Klimatyzacja samochodowa jest obecnie montowana we wszelakich typach samochodów, ale nie tylko w celu zwiększenia komfortu przez ochłodzenie kabiny samochodu, lecz również w celach użytkowych. Montowana jest bowiem we wszystkich samochodach do przewozu artykułów spożywczych czy leków, gdyż w szczególności w lecie temperatura, która panuje na zewnątrz, mogłaby je zniszczyć.
Klimatyzacje samochodową dzielimy na manualną i automatyczną.
W tej pierwszej sterowanie odbywa się przez poruszanie pokrętłem umieszczonym na desce rozdzielczej oraz wciśnięcia włącznika klimatyzacji. Najczęściej są to dwa pokrętła, którymi ustawiamy poziom temperatury powietrza, a drugim określamy siłę wydmuchu na nawiewach do kabiny samochodu.
Klimatyzacja automatyczna (climatronic) działa natomiast jak sama nazwa mówi, automatycznie. Ingerencja człowieka ogranicza się jedynie do określenia poziomu pożądanej temperatury na wyświetlaczu elektronicznym. Za całą resztę zachodzących procesów, odpowiedzialny jest komputer sterujący, który samo dopasowuje kierunek i siłę nawiewu mas powietrza. Komputer określa temperaturę powietrza wewnątrz kabiny za pomocą czujników rozmieszczonych w niej.
Wśród najczęściej stosowanych czujników spotyka się: czujnik temperatury w kanale zasysania świeżego powietrza, czujnik nasłonecznienia montowany w podszybiu czy czujnik kontrolujący poziom temperatury nawiewu powietrza w przestrzeni na nogi. Rzadziej można także spotkać się z czujnikami montowanymi na zewnątrz auta, przykładem jest czujnik kontrolujący stężenie substancji szkodliwych w powietrzu poza samochodem.
Najnowocześniejszym rozwiązaniem dla klimatyzacji automatycznej jest regulacja temperatury na poziomie jednakowym dla całego samochodu lub też klimatyzacja wielostrefowa, która ustawia kilka stref temperaturowych dla poszczególnych obszarów wewnątrz pojazdu (np. wyższa temperatura powietrza dla podróżujących na tylnych siedzeniach pasażerów, a znacznie niższa dla kierowcy.)
Wracając do klimatyzacji w samochodach użytkowych (dostawcze) wyróżniamy dwa typy urządzeń którymi są:
Urządzenia modułowe – składające się z elementów, które mogą być montowane w pojeździe w różnych miejscach, dzięki czemu można je schować albo ustawić tak żeby były widoczne np na dachu samochodu.
Urządzenia kompaktowe – zawierają wszystkie elementy w jednej obudowie oprócz sprężarki. Mogą być montowane w przestrzeniach już zaprojektowanych przez konstruktorów lub np. na dachu. Urządzenia dachowe są projektowane tak, by zmniejszyć współczynnik oporu powietrza.
Działanie klimatyzacji w samochodzie odbywa się z dwóch obwodach, wysokiego i niskiego ciśnienia. Obwód wysokiego ciśnienia zaczyna się na wyjściu z kompresora, a kończy przy zaworze redukcyjnym.
Za sprężarką mamy obwód wysokiego ciśnienia. Wytworzone przy sprężaniu ciepło jest odbierane z układu poprzez skraplacz chłodzony strumieniem powietrza w czasie jazdy. Czynnik chłodzący w zbiorniku za kompresorem ma stan ciekły. Dopływa on do zaworu redukcyjnego zwanego także rozprężnym. Tam następuje natychmiastowe, gwałtowne rozprężanie czynnika chłodzącego, który przechodzi ze stanu ciekłego w stan gazowy. Rozprężaniu temu towarzyszy odbiór ciepła z otoczenia. Zimny parownik owiewany jest wytworzonym przez dmuchawę(wentylator) strumieniem powietrza, które następnie trafia poprzez układ nawiewowy do wnętrza pojazdu. Rozprężony czynnik chłodzący przepływa do sprężarki, gdzie jest ponownie sprężany. Obwód jest zamknięty, dzięki czemu wszystko odbywa się w sposób cykliczny.